அந்த குண்டு பையன்

அந்த குண்டு பையனா? குண்டா இருப்பார் இல்ல அவரு.
மூன்று வருடங்களுக்கு முன்பு வரை இது தான் எனது அடையாளம். இதென்ன பெரிய விஷயம் எத்தன பேர் குண்டா இருக்காங்கனு நீங்க கேட்கலாம். அதுல ஒரு விஷயம் இருக்கு. வஞ்சகமில்லாம சாப்பிடுறோம், வெள்ளை மனசு, அதனால சாப்பிடுறது ஒடம்புல ஒட்டுது டயலாக் பேசிட்டு திரியறவங்க ஒரு டைப். ஒடம்ப பத்தி எவனாவது பேசி அவமான படுத்திடுவானோனு பயப்படுறவங்க இன்னொரு டைப். நான் ரெண்டாவது டைப் ஆளு. ஆனா அப்படி வருத்தப்பட்டும் கூட ஒடம்ப கொறைக்க பெருசா (அதாவது உண்மையிலயே பெருசா) எதுவுமே அந்த 23 வருஷத்துல செஞ்சதில்ல. அது ஏன்னு புரிஞ்சதுமில்ல.
பிரச்சனை துணி எடுக்கறதுல இருந்து ஆரம்பிக்கும்.
அப்பாவுக்கு ரெடிமேட் துணி எடுக்க பிடிக்காது. டெயிலர் கிட்ட குடுக்க துணி எடுத்துட்டு போனா அவர் அளந்து பாத்துட்டு "என்ன ணா ரெண்டே கால் மீட்டர் எடுத்திருக்கீங்க ரெண்டரை வேணும்ணா" ம்பார். சரி என்னைக்காவது ரெடிமேட் எடுக்கலாம்னு போனா நம்மள பாத்தா உடனே டேப்ப கொண்டு வந்து இடுப்பளவு எடுத்து பாத்துட்டு "சைஸ் 40 ங்க நம்ம கிட்ட இல்லை"ன்னு ஒரு வெடிய வீசுவாங்க.
அடுத்து விளையாட்டு.
கிரிக்கெட் விளையாட்டுனா உயிர். விளையாட போனா ஊசி பட்டாசுங்களுக்கு நடுவுல லட்சுமி வெடி மாதிரி நம்மள பாத்த உடனே முடிவு பண்ணிடுவாங்க. பால் வராத எடத்துல பீல்டிங், பேட்டிங்க்னா பை ரன்னர்னு ஒரு அலப்பறை. புட்பால் வெளையாட போன எங்க நிக்க வெச்சு இருப்பாங்க நீங்க இந்நேரம் யூகிச்சிருப்பீங்க. கரெக்ட். கோல் கீப்பர் தான். பெருசா இருக்கமில்ல. அதனால கோல் தடுத்திருவேன்னு ஒரு அபார நம்பிக்கை.
 இப்படி நம்மள சுத்தி அடிக்கடி காமெடி நடக்கும்.
அடுத்து டவுன் பஸ்சுல. நம்ம பஸ்சுல பாத்தீங்க னா சில சீட்டுங்களுக்கு பக்கத்துல கம்பி இருக்கும். அந்த மாதிரி சீட்ல இடம் கெடைச்சாலும் நான் உக்காந்தது இல்ல. ஏன்னா அதுல எனக்கு உக்கார முடிஞ்சுது இல்ல. கம்பி இல்லாத சீட்லயே பாதி சீட்ல (இது நம்ம சீட்) தான் உக்கார முடியும். அப்புறம் எங்க.

சொந்தக்காரங்க அட்வைஸ், பாக்குறவங்க எல்லாம் அட்வைஸ் பண்ணினாலும் கூட - அட இவங்கெல்லாம் எப்பவுமே இப்படி தான் சொல்லிக்கிட்டு இருப்பாங்க போங்க பாஸ் அப்படின்னு அதையெல்லாம் பெருசா கண்டுக்கிட்டது இல்ல. அட வெயிட் கூட எவ்வளவுன்னு பாத்ததில்லைனா பாருங்க. ஆனா காலேஜ் வந்ததுக்கப்புறம் ஒரு மெடிக்கல் செக்கப் பண்ணும்போது தான் வரலாற்றில் முதன் முறையாக நம்ம எடை என்னனு தெரிய வந்துச்சு. 94 கிலோ. அப்படியே ஷாக் ஆயிட்டேன். அப்பதான் கொஞ்சம் சுர்னு ஒறச்சுது. ஆனா அப்பவும் பெருசா எதுவும் பண்ணல.

வயசுல சின்னவன்னாலும் சைஸ்ல பெரியவனா இருந்ததால என்ன ஏதோ கல்யாணம் ஆகி ரெண்டு பெத்தவன் மாதிரி பாத்தவங்களும் உண்டு. அத நேரடியா கேட்டவங்களும் உண்டு. என்ன செய்ய அவங்களையும் தப்பு சொல்ல முடியாது. நம்ம தோற்றம் அப்படி.
இப்படி கிண்டல் கேலி அவமானம்னு பல விஷயங்கள பாத்துட்டு 2008 ல தான் ஒரு ஞானோதயம் வந்து ஜிம் போய் ஒடம்ப கொறச்சு இப்போ 72 கிலோவுல நிக்குது. ஆனா அப்போ என்ன குண்டுன்னு சொன்னவங்க இப்போ இளைச்சவுடனே பிளேட்ட மாத்தி நீ குண்டா இருந்தா தான் நல்லா இருப்பனு சொல்றது என்னங்க நியாயம்? :-(